سازمان حقوق بشر ایران؛ ۱۸ اسفند ۱۴۰۰: چندین زندانی سیاسی از جمله سپیده قلیان، سهیلا حجاب، زینب جلالیان، آرشام رضایی و عباس واحدیان شاهرودی که وضعیت جسمی ایشان نامناسب گزارش شده، محروم از مراقبت‌های پزشکی و مرخصی درمانی در زندان به‌سر می‌برند.
سازمان حقوق بشر ایران، خواستار دسترسی همه زندانیان، از جمله زندانیان سیاسی به خدمات پزشکی و مرخصی درمانی است.
محمود امیری مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفت: «مقامات جمهوری اسلامی از طریق محدود کردن دسترسی زندانیان به خدمات بهداشتی مناسب و مرخصی درمانی، عامدانه و به طور سیستماتیک زمینه را برای مرگ این زندانیان تدارک می‌بینند. ما از جامعه جهانی و نهادهای مدافع حقوق بشر می‌خواهیم که این مسئله را جدی بگیرند و با واکنش مناسب، از مرگ تدریجی فعالان مدنی و سیاسیِ زندانی در ایران جلوگیری کنند.»
وضعیت جسمی سپیده قلیان، فعال مدنی که دوره محکومیت خود را در زندان بوشهر می‌گذارند، درپی ابتلا به ویروس کرونا (کووید-۱۹) رو به وخامت گذاشته و مسئولان زندان اجازه استفاده از مرخصی درمانی را به او نمی‌دهند.
برادر سپیده قلیان در اینستاگرام خود نوشت: «اگر بخواهیم وضعیت را کوتاه و روشن توضیح دهیم، طرح همین یک جمله کافی‌ست که “جان سپیده قلیان هنوز در خطر است”».
از سوی دیگر، وضعیت جسمی چند زندانی سیاسی دیگر به‌نام‌های سهیلا حجاب، زینب جلالیان، آرشام رضایی و عباس واحدیان شاهرودی نیز وخیم گزارش شده است. این زندانیان نیز ار مرخصی درمانی محروم بوده‌اند.
بی‌توجهی به وضعیت سلامت این زندانیان درحالی صورت می‌گیرد که درطی دو سال گذشته، دست‌کم دو زندانی سیاسی به‌نام‌های بهنام محجوبی و بکتاش آبتین به علت محرومیت از خدمات درمانی، در زندان‌های ایران جان خود را از دست داده‌اند.
پیش از این نیز در پی یک بار انتقال سپیده قلیان به مراکز درمانی خارج از زندان، مشخص شده بود که او نیاز به جراحی و مراقبت بهداشتی دارد. اما مسئولان مانع روند درمان این فعال مدنی شدند.
سپیده قلیان طی ابلاغیه‌ای به تاریخ ۲۹ شهریور ماه، به شعبه ۲ دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب بوشهر فراخوانده شد. در این ابلاغیه اتهام سپیده قلیان «نشر اکاذیب رایانه‌ای و فعالیت تبلیغی علیه نظام» درج شده بود.
شهریور ماه سال جاری، مستندی کوتاهی به نام «پنگ» از سپیده قلیان در فضای مجازی منتشر شد که او در آن به روایت‌هایی افشاگرانه درباره برخی از زندانیان، آزارگری زندانبانان و مددکاران و شکنجه زندانیان زن در زندان بوشهر پرداخته است.
شهریور ۱۴۰۰، سپیده قلیان در صفحه شخصی خود در توییتر از زندان بوشهر به‌عنوان «جایی نزدیک آخر دنیا» یاد کرده بود که در آن زنان زندانی به ارائه خدمات جنسی مجبور می‌شوند، حق پوشیدن لباس زیر حتی در دوران عادت ماهیانه را ندارند و حتی کودکان افراد زندانی نیز مورد آزار قرار می‌گیرند. او در این رشته توییت درباره زندان بوشهر نوشت: «در سیاهچال بوشهر، هرگونه سرپیچی و سرکشی از اوامر خشن و غیرانسانی اداره‌کنندگان زندان برابر است با مچاله شدن بیشتر و بیشتر در این برزخ که نه صدایی به بیرون دارد و نه چهره‌ای.
About The Author
